Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Στάχτη το δάσος που έκρυβε την αλήθεια

Υστερα από τέσσερα μερόνυχτα σκληρής μάχης με τη φωτιά και μόνο μετά τη συμμετοχή πυροσβεστικών δυνάμεων από άλλες χώρες, έσβησε τελικά η πυρκαγιά που ξέσπασε στις 2 Δεκεμβρίου στο δάσος στο βουνό Καρμέλ στο βόρειο Ισραήλ. Πρόκειται για τη χειρότερη πυρκαγιά στην ιστορία του Ισραήλ, που προκάλεσε το θάνατο 41 εκπαιδευόμενων φρουρών των φυλακών, όταν έπεσε φλεγόμενος κορμός δέντρου στο λεωφορείο που τους μετέφερε, και έκανε στάχτη περισσότερα από 120.300 στρέμματα.
Η καταστροφή αυτή αποκάλυψε την έλλειψη του αναγκαίου ανθρώπινου δυναμικού (μόλις 1.500 πυροσβέτες διαθέτει) και του πυροσβεστικού εξοπλισμού που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τη φωτιά στο αρχικό στάδιο σε μια χώρα που παίρνει κάθε χρόνο δισεκατομμύρια δολάρια αμερικάνικη βοήθεια και τα δαπανά σε όπλα και στρατιωτικές επιχειρήσεις. Γεγονός που ανάγκασε το σκληρό νταή της περιοχής Νετανιάχου να ζητήσει από την πρώτη μέρα τη βοήθεια φιλικών χωρών, μεταξύ των οποίων πρώτες και καλύτερες οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, αλλά και η πουλημένη Παλαιστινιακή Αρχή, έσπευσαν να δώσουν τα διαπιστευτήρια της αμερικανοδουλείας τους προσφέροντας βοήθεια στους σιωνιστές.
Αποκάλυψε όμως και κάτι πολύ πιο σημαντικό. Εφερε στο φως της δημοσιότητας την ιστορική αλήθεια που φρόντισαν οι σιωνιστές να κρύψουν, φυτεύοντας εκατομμύρια πεύ-κα στην περιοχή για να καλύψουν τα απομεινάρια της Ιστορίας που ήθελαν να σβήσουν από τη μνήμη των επόμενων γενεών.

Την ιστορία αυτή θυμίζει σε σχόλιό του ο γνωστός ισραηλινός μουσικός, που δηλώνει εβραιόφωνος Παλαιστίνιος, Γκίλαντ Ατζμον:
«...Η πυρκαγιά στο βόρειο Ισραήλ είναι κάθε άλλο από συγκυρία. Το αγροτικό τοπίο του Ισραήλ είναι κατάφυτο με πεύ-κα. Αυτά τα δέντρα είναι εντελώς καινούργια στην περιοχή. Δεν υπήρχαν μέχρι τη δεκαετία του ’30. Τα πεύκα πρωτοπαρουσιάστηκαν στο παλαιστινιακό τοπίο στις αρχές της δεκαετίας του ’30 από το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο (Jewish National Fund) σε μια προσπάθεια "διεκδίκησης της γης". Μέχρι το 1935, το JNF είχε φυτέψει 1.7 εκατομμύρια πεύκα σε μια έκταση πάνω από 1.750 εκταρίων. Μέσα σε 50 χρόνια, το JNF φύτεψε περισσότερα από 260 εκατομμύρια πεύκα ως επί το πλείστον σε δημευμένη παλαιστινιακή γη. Ολο αυτό το έκανε σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κρύψει τα απομεινάρια της εθνοκάθαρσης των παλαιστινιακών χωριών και της ιστορίας τους.

Αυτά τα χρόνια, το JNF έκανε μια βάναυση προσπάθεια να εξαφανίσει τον παλαιστινιακό πολιτισμό και το παρελθόν, αλλά προσπάθησε επίσης να κάνει την Παλαιστίνη να μοιάζει με την Ευρώπη. Τα παλαιστινιακά φυσικά δάση ξεριζώθηκαν. Το ίδιο και τα ελαιόδεντρα. Τη θέση τους πήραν τα πεύκα. Στο νότιο τμήμα του βουνού Καρμέλ, οι Ισραηλινοί ονόμασαν μια περιοχή "Μικρή Ελβετία". Απόψε έμαθα ότι η Μικρή Ελβετία καίγεται.

Ομως, η πραγματικότητα ήταν καταστρεπτική για το JNF. To πεύκο δεν προσαρμόστηκε στο ισραηλινό κλίμα όπως οι Ισραηλινοί δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στη Μέση Ανατολή. Συμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του JNF, 6 στα 10 δενδρύλλια που φυτεύτηκαν δεν επιβίωσαν. Αυτά που επιβίωσαν δεν σχημάτισαν τίποτα άλλο παρά μια παγίδα φωτιάς. Μέχρι το τέλος κάθε καλοκαιριού, κάθε ισραηλινό πευκοδάσος γίνεται μια πιθανή θανάσιμη ζώνη.

Παρά την πυρηνική του δύναμη, τον εγκληματικό του στρατό, την κατοχή, τη Μοσάντ και τα λόμπι του σ’ όλο τον κόσμο, το Ισραήλ φαίνεται να είναι πολύ τρωτό. Είναι καταστροφικά αποξενωμένο από τη γη που αξιώνει να κατέχει. Οπως το πεύκο, το Ισραήλ και οι Ισραηλινοί είναι ξένοι στην περιοχή».
Ανάμεσα στις πόλεις που εκκενώθηκαν κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς είναι η Eid Hod, μια αποικία καλλιτεχνών, χωμένη στους λόφους βόρεια και ανατολικά της Χάιφα. Ομως δεν είναι η πρώτη φορά που εκκενώνεται. Η πρώτη φορά ήταν το 1948 , όταν οι αρχικοί παλαιστίνιοι κάτοικοι της πόλης εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από μια άλλη τεχνητή καταστροφή, γνωστή ως Νάκμπα. Οι περισσότεροι από τους παλαιστίνιους κατοίκους της Eid Hod, που ονομαζόταν Ayn Hawd πριν από τους διω-    γμούς του 1948 και κατοικούνταν συνεχώς από το 12ο αιώνα, κατέληξαν στα προσφυγικά στρατόπεδα στην Ιορδανία και στη Τζενίν στη Δυτική Οχθη.
Το 1953, ένας ρουμάνος ντανταϊστής γλύπτης, ο Μαρσέλ Τζάνκο, έπεισε τον ισραηλινό στρατό να μην κατεδαφίσει με τις μπουλντόζες την Ayn Hawd, όπως έκανε με δεκάδες παλαιστινιακές γειτονικές πόλεις από τις οποίες είχαν εκδιωχθεί οι Παλαιστίνιοι, και πρότεινε να μετατραπεί σε καλλιτεχνική κοινότητα, που θα μπορούσε να φέρει τουρισμό και να συμβάλει στην κουλτούρα του Σιωνισμού. Σήμερα τα χωριάτικα πέτρινα σπίτια, που ανήκαν κάποτε σε Παλαιστίνιους, είναι γραφικά καλλιτεχνικά στούντιο και το τζαμί που υπήρχε έχει μετατραπεί σε μπαρ. Αυτό είναι το μόνο μέρος στην περιοχή που διατηρεί στοιχεία - τεκμήρια του παρελθόντος, γι’ αυτό και γίνεται ειδική αναφορά στην πόλη αυτή.
Μετά την καταστροφή του 1948, κάποιοι από τους Παλαιστίνιους της Ayn Hawd έφτιαξαν το δικό τους χωριό τρία χιλιόμετρα μακριά και αντιστάθηκαν για δεκαετίες στις προσπάθειες να τους διώξουν. Στη δεκαετία του ’70, ο ισραηλινός στρατός περικύκλωσε το χωριό με φράχτη για να εμποδίσει την επέκτασή του λόγω της αύξησης του πληθυσμού. Παρολαυτά, κατάφεραν τελικά να κερδίσουν την επίσημη αναγνώριση του χωριού τους το 2005 και μόνο τότε πήραν για πρώτη φορά ηλεκτρικό ρεύμα. Ομως περισσότερα από 40 άλλα παλαιστινιακά χωριά μέσα στο Ισραήλ δεν έχουν αναγνωριστεί. Παρόλο που οι 80.000 περίπου κάτοικοι των χωριών αυτών, πολλά από τα οποία βρίσκονται στην έρημο Νεγκέβ, πληρώνουν φόρους ως ισραηλινοί πολίτες.
Τώρα έχει έρθει η σειρά της ερήμου Νεγκέβ να μετατραπεί σε δάσος. Το JNF σχεδιάζει να φυτέψει ένα εκατομμύριο δέντρα και το δάσος που θα σχηματιστεί θα ονομαστεί «GOD TV Forest». Για το σκοπό αυτό, οι ισραηλινές αρχές έχουν δώσει εντολή να κατεδαφιστεί το βεδουίνικο χωριό al -Araqib, που δεν έχει αναγνωριστεί και κατοικείται από εκατοντάδες κατοίκους πάνω από 100 χρόνια. Μέσα στο 2010, το χωριό έχει κατεδαφιστεί από ισραηλινές μπουλντόζες 8 φορές, αλλά οι κάτοικοί του δεν φεύγουν και ξανακτίζουν τα πρόχειρα καταλύματά τους. Το «GOD TV» είναι ένα ακροδεξιό ευαγγελικό κανάλι, που χρηματοδοτεί την εκστρατεία εθνοκάθαρσης του «Jewish National Fund» (JNF) στην έρημο Νεγκέβ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου