Tsunami Project

Πολλά ακόμα υπέροχα σχέδια καλλιτεχνών απ' όλο τον κόσμο με θέμα το πρόσφατο τσουνάμι στην Ιαπωνία στο tsunami project

Η πικρή γεύση της σοκολάτας

Περίπου 109.000 παιδιά 7 έως 14 ετών απάγονται από τις οικογένειές τους ή αγοράζονται για 230 ευρώ για να δουλέψουν σκληρά και να υφίστανται ξυλοδαρμούς και σεξουαλική κακοποίηση στις φυτείες του κακάο, όπως καταγράφεται τραγικά στο ντοκιμαντέρ «Η σκοτεινή πλευρά της σοκολάτας»
Η σοκολάτα είναι η πιο βελούδινη απόλαυση, αλλά την ώρα που πασαλείβει εκατομμύρια προσωπάκια, την ίδια ώρα καταδικάζει σε απελπισία τα «παιδιά του κακάο» στην Ακτή Ελεφαντοστού που εργάζονται για την παραγωγή της. Εκεί κρύβεται η πιο δυστυχισμένη πλευρά της πιο χαρούμενης βιομηχανίας του κόσμου! Εδώ και μερικούς μήνες σε 17 χώρες του κόσμου προβάλλεται το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ δύο δανών δημοσιογράφων, των Μ. Mistrati και R. Romano, «Η σκοτεινή πλευρά της σοκολάτας», στο οποίο αποκαλύπτονται τα εργατικά χέρια όπου βασίζονται οι καλλιεργητές κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού (ο μεγαλύτερος παραγωγός κακάο διεθνώς). Εκεί όπου πρόσφατα ο διεθνώς αμφισβητούμενος πρόεδρος Λόραν Γκμπάγκμπο εθνικοποίησε τις τοπικές αγορές και τις εξαγωγές του κακάο με στόχο την προστασία των εσόδων από φόρους και δασμούς. Εσοδα που μοιράζονται εκτός των άλλων και στη συντήρηση των μισθοφόρων!

Γιατί δεν συγκινούν οι δημοκρατικές επαναστάσεις;

Έλα μου ντε!! Πράγματι το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς (αλλά και γενικότερα του ριζοσπαστικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας) είτε αδιαφορεί είτε ακόμα σνομπάρει και υποτιμά ένα τόσο σπουδαίο και μεγαλειώδες ιστορικό γεγονός που εξελίσσεται αυτή την εποχή στη γειτονιά μας, όπως το ντόμινο των αραβικών εξεγέρσεων. Μοναδική εξαίρεση ήταν οι διόλου τιμητικοί διαξιφισμοί κατά την εκκίνηση των νατοικών βομβαρδισμών στη Λιβύη μεταξύ της "αριστεράς του ΝΑΤΟ" και της "αριστεράς του Καντάφι", με χρήση ελλιπών και διαστρεβλωμένων στοιχείων προπαγάνδας ως επιχειρημάτων κι από τις δυο πλευρές και χωρίς ίχνος σοβαρής και ψύχραιμης ανάλυσης (ούτε καν με τα παραδοσιακά μαρξιστικά εργαλεία). Τώρα πια που τα πράγματα σε Αίγυπτο-Τυνησία έχουν μπει μια μακροχρόνια και άγρια διαδικασία αλλαγής, ο πόλεμος στη Λιβύη έχει βαλτώσει και σέρνεται στο χρόνο  εγκυμονώντας ακόμα μεγαλύτερες αναταράξεις για το μέλλον, ενώ η εξέγερση στο Μπαχρέιν καταπνίγηκε στο αίμα, δε φαίνεται να ενδιαφέρονται πια πολλοί στην Ελλάδα. Ακόμα χειρότερα δε φαίνεται να ενδιαφέρει η εξέγερση στη Συρία (η σημαντικότερη μετά την Αίγυπτο κατά τη γνώμη μου) και η ωμή καταστολή της (μάλιστα πολλοί αριστεροί αρθρογράφοι βιάστηκαν να την ξεγράψουν πολύ πριν ξεσπάσει, σα να ήθελαν να ξορκίσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο).
Η μόνη περίπτωση εκ νέου εκδήλωσης ενδιαφέροντος της ελληνικής αριστεράς για τις αραβικές εξεγέρσεις μοιάζει να είναι δυστυχώς μια νέα στρατιωτική επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων (εννοείται ανεπιθύμητη κι απορριπτέα), η οποία θα αφυπνίσει και πάλι τα φιλο- ή αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά των διάφορων κομματιών της. Κατάντια.
Ακολουθεί ένα ενδιαφέρον άρθρο του Ν.Σεβαστάκη από την Αυγή, το πρώτο που βρήκα να πραγματεύεται αυτό το θέμα: (η έντονη γραφή είναι δική μου επέμβαση στο κείμενο)

Στο Κοντομαρί Χανίων διαπράχτηκε η πρώτη μαζική εκτέλεση αμάχων στην κατεχόμενη Ευρώπη

Την επόμενη μέρα μετά την τελική επικράτηση των δυνάμεων του Άξονα στη Μάχη της Κρήτης, οι στρατιώτες της ναζιστικής Γερμανίας προχωρούν, για αντίποινα στην πρωτοφανή αντίσταση που αντιμετώπισαν από τις δυνάμεις Ελλήνων και Συμμάχων, στην εκτέλεση όλων των ανδρών του χωριού Κοντομαρί Χανίων.
Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε ανελέητη και καταστροφική για τους Γερμανούς, οι οποίοι είχαν βαριές απώλειες, με σημαντικότερη συνέπεια την αχρήστευση ενός σημαντικού όπλου της ναζιστικής πολεμικής μηχανής: τους αλεξιπτωτιστές, οι οποίοι αν και είχαν παίξει καθοριστικό ρόλο στην ναζιστική επιτυχία στην ευρωπαϊκή ήπειρο, στη μάχη της Κρήτης είχαν τέτοιες απώλειες που πλέον δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανοί αποφάσισαν σκληρά αντίποινα στον τοπικό πληθυσμό και από την επομένη της λήξης της μάχης, επιδόθηκαν στηνφρικιαστική εκδίκησή τους.
Την επομένη της ήττας των Ελλήνων και Συμμάχων, μια μονάδα αλεξιπτωτιστών υπό τον υπολοχαγό Horst Trebes, ως αντίποινα κατά του λαού που προέβαλλε λυσσαλέα αντίσταση με αποτέλεσμα οι Γερμανοί, αν και νικητές να έχουν περισσότερες απώλειες από τους ηττημένους, εισέβαλλαν στο χωριό Κοντομαρί. Μετά το τέλος του Πολέμου ειπώθηκε πως την εντολή για τη σφαγή έδωσε ο στρατηγός Kurt Student ο οποίος αποκάλυψε στη δίκη της Νυρεμβέργης ότι διατάχθηκε από τον ίδιο τον Hermann Göring, τον επικεφαλής της γερμανικής αεροπορίας.
Οι ναζιστικές δυνάμεις συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους, συνέλαβαν 25 άνδρες, ηλικίας από 18 έως 50 ετών και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ, αφήνοντας να ζήσουν μονάχα οι ηλικιωμένοι. Την επόμενη μέρα, οι ναζιστικές δυνάμεις προχώρησαν σε ακόμα ένα έγκλημα πολέμου: το Ολοκαύτωμα της Καντάνου. Οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους περίπου 180 κατοίκους του χωριού, έσφαξαν ακόμα και τα ζώα τους ενώ πυρπόλησαν όλα τα σπίτια.
Το έγκλημα πολέμου στο Κοντομάρι κατέγραψε με το φωτογραφικό φακό του ο Γερμανός υπολοχαγός Franz-Peter Weixler, ο οποίος υπηρετούσε ως ανταποκριτής προπαγάνδας για τη Wehrmacht – αργότερα το ίδιο έτος απομακρύνθηκε από τη θέση του για «πολιτικούς λόγους» και μάλιστα κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία, λόγω διαρροής των συγκεκριμένων φωτογραφιών.
Ο επικεφαλής της μονάδας των εκτελεστών – αλεξιπτωτιστών Horst Trebes τιμήθηκε με τον Σταυρό του Ιππότη του ναζιστικού καθεστώτος για την επιχείρηση στην Κρήτη. Σκοτώθηκε το 1944 σε πολεμική επιχείρηση στη Νορμανδία. Η Ελλάδα, μετά το τέλος τουπολέμου ζήτησε από τη Βρετανία την έκδοση του στρατηγού Kurt Student, αλλά εισέπραξε άρνηση. Ο Student δικάστηκε από τους Βρετανούς για κακομεταχείρισηκρατουμένων και δολοφονία αιχμαλώτων στην Κρήτη και κρίθηκε ένοχος για 3 από τις 8 κατηγορίες. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 ετών αλλά απελευθερώθηκε το 1948 για «ιατρικούς λόγους». Δεν δικάστηκε ποτέ για εγκλήματα κατά αμάχων.

Καλό Πάσχα

Από AntistaChef

Σοσιαλισμός με απολύσεις και «αυταπασχολούμενους» καπιταλιστές δε γίνεται!

Τελικά, στην Κούβα θα γίνουν ή όχι απολύσεις; Σύμφωνα με το «Ριζοσπάστη» (15/9/10), ο οποίος επικαλείται τον κουβανό πρέσβη στην Αθήνα, Ερμες Ερέρα Ερνάντες, «στην Κούβα δε γίνονται απολύσεις. Οταν ένας εργαζόμενος δε χρειάζεται σε συγκεκριμένη δουλειά, μετακινείται χωρίς να χάνει τις απολαβές του». Η απάντηση του κύριου πρέσβη αφορούσε δημοσιεύματα (βοά ο παγκόσμιος Τύπος) για τις επικείμενες απολύσεις (συγνώμη… μετατάξεις) 500.000 Κουβανών από το Δημόσιο.
Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Αλ Τζαζίρα (13/9), το κράτος θα ολοκληρώσει τις απολύσεις μέχρι τα μέσα του επόμενου χρόνου και θα μειώσει τα εμπόδια για τη δημιουργία ιδιωτικών επιχειρήσεων, προκειμένου να διευκολύνει τους εργάτες να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Φυσικά, εμείς δεν ακούμε το… ιμπεριαλιστικό Αλ Τζαζίρα και εμπιστευόμαστε τον… επαναστατικό Περισσό (ο οποίος –σημειωτέον– ακούει απολύσεις και… του σηκώνεται η τρίχα, εκτός από την περίπτωση της… Τυποεκδοτικής η οποία αναγκάζεται να απολύσει αφού… έτσι κάνει όλος ο κλάδος). Παρά την… καλή μας πίστη, ήρθαν τα… ζιζάνια και μας άναψαν φωτιά στα μπατζάκια.

Ο γέρων Παστίτσιος στην ΕΤ3

«Δεν υπάρχει καμμία ανοησία, όσο πρόδηλη κι αν είναι, που να μην μπορεί να εμφυτευτεί μόνιμα στο μυαλό του καθενός, αρκεί να ξεκινήσουμε να εντυπώνουμε πριν τη νεαρή ηλικία των έξι με συνεχή επανάληψη και ύφος βαθειάς κατάνυξης.»
—Arthur Schopenhauer (1788-1860) Γερμανός Φιλόσοφος
 
Διαβάζω σε μια σειρά ακροδεξιών ή απλά θρησκευόμενων μπλογκς: «Ντοκυμαντέρ αφιερωμένο στη ζωή, το έργο και τις προφητείες του Πάτερ Παΐσιου ετοιμάζει ο δημοσιογράφος και Ειδικός Σύμβουλος Διοίκησης της ΕΤ3 Γιάννης Φερέτης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο μέτρ  του είδους, κ.Φερέτης με τη δημοσιογραφική έρευνα που έκανε στο Άγιο Όρος, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια ο Γέρων Παΐσιος, και μέσα από μαρτυρίες άλλων μοναχών, θα κάνει γνωστές στους τηλεθεατές άγνωστες πτυχές από τη ζωή του Γέροντα. Το ντοκιμαντέρ θα μεταδίδεται κάθε μέρα τη Μεγάλη Εβδομάδα»

Δεν ζητώ βέβαια να ματαιωθεί η εκπομπή. Το άρθρο 14 του Συντάγματος απαγορεύει την προληπτική λογοκρισία και πολύ καλά κάνει. Kατ’ εξαίρεση, για τον έντυπο Τύπο, επιτρέπει την κατάσχεση, με παραγγελία του εισαγγελέα, μετά την κυκλoφoρία του, για μια σειρά λόγων μεταξύ των οποίων (νομίζω πολύ κακώς) είναι και η προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας. Φαντάζομαι πως κατ’αναλογίαν αυτή η συνταγματική γενικότητα, θα εφαρμόζεται και στα τηλεοπτικά ΜΜΕ.

Σύμφωνα με το άρθρο 15, «Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. O έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει. O άμεσος έλεγχος του Κράτους …. έχει ως σκοπό…..». Αναρωτιέμαι αν η προαναγγελλόμενη εκπομπή θα τηρεί τις προϋποθέσεις που θέτει παρακάτω το άρθρο αυτό. Όσοι αντέξουν να την δουν (όταν θα δημοσιευθεί το παρόν η προβολή θα έχει αρχίσει), ας μας το πουν. Νομίζω όμως πως ο βίος του εν λόγω Παϊσιου, προσβάλει βάναυσα τη χριστιανική θρησκεία και η προβολή του δεν συνάδει με τον συνταγματικό σκοπό της «…..ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας».

Φράουλες και αίμα στη Μανωλάδα

Σε τακτική δικάσιμο, στις 29 Ιουνίου, παραπέμφθηκε να δικαστεί ο παραγωγός φράουλας από τη Μανωλάδα Ηλείας, ο οποίος μαζί με τραμπούκους επιτέθηκε και τραυμάτισε την Τρίτη το μεσημέρι τους απεσταλμένους του «Βήματος», τον δημοσιογράφο Γιώργο Πουλιόπουλο και τον φωτορεπόρτερ, Ιάκωβο Χατζησταύρου που πραγματοποιούσαν ρεπορτάζ για τις συνθήκες εργασίας εκατοντάδων μεταναστών στα χωράφια της περιοχής. Αργά το βράδυ της Μ. Τρίτης, η αντιεισαγγελέας Αμαλλιάδας, κυρία Αικατερίνη Κοπελάκη, αποφάσισε την παραπομπή της υπόθεσης σε τακτική δικάσιμο, μετά τη μήνυση για ξυλοδαρμό που κατέθεσαν οι απεσταλμένοι του «Βήματος» κατά του μεγαλοπαραγωγού το μεσημέρι της Μ. Τρίτης και τον προφανή αντιπερισπασμό του παραγωγού, που κατέθεσε επίσης μήνυση – τέσσερις ώρες αργότερα – κατά του δημοσιογράφου και του φωτορεπόρτερ.

Ενώπιον του εισαγγελέα

Είχε προηγηθεί η επίθεση και ο ξυλοδαρμός των απεσταλμένων από τον μεγαλοπαραγωγό και τραμπούκους του, κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης ρεπορτάζ για τις συνθήκες ζωής και δουλειάς εκατοντάδων μεταναστών στη Μανωλάδα Ηλείας. Ο φωτορεπόρτερ μεταφέρθηκε για τις πρώτες βοήθειες στο Κέντρο Υγείας της Βάρδας, ενώ κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ο παραγωγός και οι συνεργοί του τράκαραν το αυτοκίνητο των δύο απεσταλμένων του «Βήματος», απέσπασαν τη φωτογραφική κάμερα και την κάρτα μνήμης, την οποία επέστρεψαν ώρες μετά και μόνο έπειτα από την παραίνεση των αστυνομικών δυνάμεων στο τμήμα Βάρδας Ηλείας.
Σε μία κίνηση αντιπερισπασμού, ο παραγωγός κατέθεσε αργά το βράδυ της Τρίτης μήνυση κατά των δύο απεσταλμένων, για παραβίαση ιδιωτικού χώρου, βιαιοπραγία, προπηλακισμό και ξυλοδαρμό του(!) από τους δύο απεσταλμένους του «Βήματος». Ενας καταφανώς ψευδής ισχυρισμός, καθώς η μήνυση κατατέθηκε τέσσερις ώρες αργότερα και μόνο έπειτα από την επιμονή των απεσταλμένων του «Βήματος» να μην αποσύρουν τη μήνυσή τους, παρά τις προσπάθειες του παραγωγού.
Ενώπιον της αντιεισαγγελέως, κυρίας Αικατερίνης Κοπελάκη, σύμφωνα με πληροφορίες, ο μεγαλοπαραγωγός και αυτουργός της επίθεσης παραδέχθηκε, προφορικώς, ότι εκείνος ήταν που έπεσε με το τζιπ του στο αυτοκίνητο των δημοσιογράφων. Σε ό,τι αφορά τον ξυλοδαρμό του Ιάκωβου Χατζησταύρου, αρνήθηκε τη συμμετοχή του, μην μπορώντας βέβαια να εξηγήσει πώς... βρέθηκαν τραύματα στο πρόσωπο του φωτορεπόρτερ, κάτι που πιστοποιήθηκε επισήμως και ιατρικώς από το Κέντρο Υγείας Βάρδας.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο των απεσταλμένων του «Βήματος», κ. Ανδρέα Νικολακόπουλο, «επρόκειτο για μία επίθεση εναντίον των δημοσιογράφων κατά την ώρα άσκησης του καθήκοντός τους. Ο ιδιοκτήτης του καταυλισμού και αυτουργός της επίθεσης, αρνήθηκε να ζητήσει συγνώμη και να άρει τις συνέπειες των πράξεών του. Αντιθέτως, έκανε μήνυση "αντιπερισπασμού", κατηγορώντας τους ότι δήθεν εκείνοι του επιτέθηκαν και διαστρέβλωσε πλήρως τα γεγονότα. Κάτι που είναι προφανές από το γεγονός της κατάθεσης της μήνυσης τέσσερις ώρες αργότερα, προφανώς προκειμένου να εξαναγκάσει τους δημοσιογράφους να αποσύρουν την καταγγελία τους. Ο δημοσιογράφος Γιώργος Πουλιόπουλος και ο φωτορεπόρτερ Ιάκωβος Χατζησταύρου, έκαναν απλώς τη δουλειά τους προσπαθώντας να αναδείξουν ένα μείζον πρόβλημα της περιοχής».

Ο SUPERΜΙΚΗΣ σε νέες περιπέτειες

Από Dr Φλάντζας

Μέγαρα, 1973

Ντοκιμαντέρ του 1973, που καταγράφει τον αγώνα των κατοίκων των Μεγάρων κατά της βίαιης απαλλοτρίωσης της γης τους προκειμένου να κατασκευαστεί στην περιοχή ένα συγκρότημα διυλιστηρίων.
Η ταινία αποτυπώνει τη βίαιη αλλαγή που υπέστη το φυσικό τοπίο, μαρτυρίες των κατοίκων σχετικά με τις συνέπειες της μαζικής απαλλοτρίωσης της γης, τις διαδηλώσεις των Μεγαρέων στους δρόμους της Αθήνας και την είσοδό τους στο Πολυτεχνείο, το οποίο βρισκόταν υπό κατάληψη από τους φοιτητές, λίγες ώρες πριν από την εισβολή του τανκ και την καταστολή της εξέγερσης από το δικτατορικό καθεστώς στις 17 Νοεμβρίου του '73.
Ένα σημαντικό πολιτικό τεκμήριο και μια από τις πρώτες ταινίες με οικολογική διάσταση στον ελληνικό κινηματογράφο.
❝..Στα τέλη του 1968, οι πραξικοπηματίες διαπραγματεύονται με τον Αριστοτέλη Ωνάση το σχέδιο «Ω», δηλαδή την κατασκευή και εκμετάλλευση του τρίτου για τη χώρα συγκροτήματος διυλιστηρίων και άλλων μεγάλων βιομηχανικών μονάδων, στις περιοχές Πάχη (Βασιλικά) και Λάκκα Καλογήρου των Μεγάρων. Το σχέδιο αφορά σε μια επένδυση ύψους 400-500 εκατ. δολαρίων.
Οι παρασκηνιακές συγκρούσεις μεταξύ των ισχυρών οικονομικών παραγόντων της εποχής οδηγούν τελικά την ανάθεση του έργου στην εταιρεία Στραν Α. Ε. του επιχειρηματία και τραπεζίτη Στρατή Ανδρεάδη, το 1972. Η σχετική σύμβαση καταγγέλθηκε, από την πλευρά του ελληνικού Δημοσίου, το 1977.❞

Σενάριο: Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Σάκης Μανιάτης 
Φωτογραφία, Μοντάζ: Σάκης Μανιάτης

Βραβεία:

1974 FIPRESCI Award, Berlin Film ForumInternational of the Young Cinema
1974 Best Production Award, Thessaloniki Film Festival of Greek Cinema